Somurtan Adam Şiiri - Toprak Altınova

Asık surat,
Somurtan adam,
Yürüyen yapraklar,
Sessiz bir çöl.

Bir bankın köşesinde,
Düşünüyor rüzgar.
Ve somurtan adam,
Naraları göğe doğru yükselmiş,
Yırtık pırtık elbisesiyle,
Dimdik ayaktadır,
Sahte olan her şeye göre.

Bazen bir okyanustadır,
Bazen ta kalbinizin içinde.
Ansızın çalan telefonların
Sahibidir somurtan adam.

Gece oldumu başlar saltanatı,
Hüzün rengi sokaklar onundur,
Herkes habersiz iken,
Sizden bile haberdardır,
Somurtan adam.

Yüzü ibrettir insanlara.
Her anlamlı öykünün,
Kahramanıdır somurtan adam.