Diyor ki sömürgeci
'Bu dağlar benim'
Nemrut:
Güneşin yaşama en güzel doğduğu yer
uzatsan elini
güneşi avuçlayabilirsin
Ağrı, Zağroslar
ve her zulümden kaçışta
adı özgürlük olan
Bütün dağlarımız
Diyorki Dehak'ın çocukları
'Bu sular benim'
Fırat:
Ağıtlarımız
ve en neşeli türkülerimiz
onun üstüne
Dicle, Aras, Van denizi
Vatana can katan bütün sularımız
içlerindeki balıklar..
Diyorki zalim
'Bu ormanlar benim'
Meşeler, ardıçlar, kestaneler
ve binbir çeşidi ağacın
Ve madenler
petrol, demir, kömür, krom, bakır ve bilcümlesi
Ve vadiler,
her biri gizli bir cennet köşesi
İncir, ceviz, armut,kayısı elma
ve tüm meyva verenleriyle
Arpa, mısır, buğday.. tüm ekinleriyle
bütün ovalar
doğan ve doğacak kuzular
'benim' diyor zalim..
Diyor ki zalim
Kömür gözlü, ela gözlü, yeşil gözlü
Fırat gibi bereketli, ormanlar gibi serin
incir gibi tatlı genç kızlar benim
Tütün sarar gibi savaş bilen
Aras gibi akan düşman üstüne
ve toprağı yarini sever gibi işleyen
bu gençler benim
Namusu, ahlakı, geleneği ben belirlerim
Nefes alıyorsanız
alicenaplığımdan
iznim olmasa bir yudum su yok size
bir avuç ekin
Bir çakıl taşına göz dikerseniz
oyarım gözünüzü..
Düşman daha çok şey söylüyor kardeşler
Onu böyle konuşturan
tankı, topu, tüfeği
Pek önemli değil bu
Asıl bizim parçalanmışlığımız
Bir de suskunluğu Türk halkının....
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!