Sömürge Şiiri - Hilmi Yavuz

Elyazması acılar asilmiş duvarlara
Tezgahlar umutları daha da germiş
Dokurlar kenevirden ev resimleri

Uzun bir suskunluk adi verilen
Elleri daha kalın tanrılardan
Nehirlerle bir tutarlar ölümleri

İlk buldukları ateş değildi
Gemiler gelmiş de barut getirmişti
Direklerinde sallanan çocuk ölüleri

Sesleri tüylü sıcak alcıdan
Davullar çalınca erimeye baslar
Sömürge güneşinde kral heykelleri