Somuncu Baba Şiiri - Rabia Barış

SOMUNCU BABA

Geldim eşiğine yüzümü sürdüm,
Makamında nur var Somuncu baba.
Huzurunda nice manayı gördüm,
Bilinmeyen sır var Somuncu baba.

Darende şehrinden bir ışık yaktın,
Ulu Dergahından müstesna baktın,
Gönülden gönüle sevgiyle aktın,
Sezilmeyen har var Somuncu baba.

Hoş ettin başında türbedarını,
Arz ettin dünyaya bermurad’ını,
Sevgiyle koruruz yadigarını,
Yüreğimde kor var Somuncu baba.

Yollarına düştüm uzak diyardan,
Yüceliğin sordum ulu çınardan,
Dağlar sada verdi çatma pınardan,
Geçitinde sur var Somuncu baba.

Saygıyla hürmetle huzura vardım,
Manevi havayı ruhuma sardım,
Dostlar meçlisinde divana durdum,
Dağlarında kar var Somuncu baba.

Seherde nur yağdı türbe üstüne,
Ya şefaat,dedim Rasul dostuna,
Saygıyla oturdum himmet postuna,
Görgümüzde ar var Somuncu baba.

Özlem içindeyim geldim başına,
Gözlerim takıldı hece taşına,
Her can veda etti ömür kuşuna,
Ötelerde yar var Somuncu baba...

Rabia Barış