iki koltuğumda iki çift göz
yolumu gözleyenler var,
bir çift somun gibi taşıyorum aşımı,
anamın sulugözlü uğurlamaları,
arkama serpilen denizler,
erken dönmedim diye hiç küsmediler.
bakkaldan dönerken ucundan ısırdığım ekmek
bana şimdi yere parça düşünce,
kim 'allah yakar' diyecek
iki koltuğumda iki çift somun,
omuzlarım daha düşmedi,
asgari ücretliler benden daha yorgun,
şükür ki herkesin bir davası var;
ekmek davası hangi davanın yerine bakar,
kaç hanehalkı paylaşacak kuru ekmeği,
yaşı kuramadan yenisini ekleyene ne demeli,
anladım böyle yaşamanın bedeli;
bir soğan, bir sarımsak bir de sarı sıcak,
emeğimde emeli olanlar,
garibanın birtek lokmasına göz koyanlar,
bu dünyada zor belki ama
bunun rövanşıda var,
sürecek savaşımız mahşere kadar.
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!