Şömine Şiiri - İbrahim Dikmen 2

O geceyi,hala unutamadım,
Bedenin,hayal meyal karşımda.
Ateşiyle,coşmuştu bedenlerimiz,
Şöminenin,dili olsa konuşsa.

Romantik bir,gece yaşamıştık,
Seninle,sevgiyi paylaşmıştık.
Zevklerin,doruğuna ulaşmıştık,
Şöminenin,dili olsa konuşsa.

Alev alev,yanmıştı yürekler,
Çılgınca bir arzu,hevesler.
Kahkaya boğuldu,gülüşler,
Şöminenin,dili olsa konuşsa.

Islanmış bedenler,terler içinde,
Korkunç bir heyecan,yüreğimde.
Teninin kokusu var,bedenimde,
Şöminenin,dili olsa konuşsa.

Sabahın ilk ışıkları,ateşi söndüren,
Seni,benden alıp,çalıp götüren.
Kahıdan ağlatıp,hergün öldüren,
Şöminenin,dili olsa konuşsa.

Ellerim bomboş,ıslak gözlerim,
Her gece,çaresiz yolunu gözlerim.
Kırıldı umudum,bütün heveslerim,
Şöminenin,dili olsa konuşsa.