Şömine Şiiri - Kenan Yiğit

Yılgın şarap mahzenlerinde ya(y) lanıp
Avare,sermest sızan içimize
Gecenin yekpare sessizliğini
İçersin sedef kakmalı kadehten
Kubarıp coşkuyla akarken göğe
-Ey kızılı-sarıyı,maviyi-yeşili soğuran nehir

Fırtınalı soğuk kış günlerinde,karlı
Orospu zevkle önünde soyunduğunda
Yürüdükçe entarisinin içinde
Oynaşan renkli muazzam bedenini
Meleğim ince belli alevlerin ısıtırdı
Yürekleri,pıhtılaşmış kan gölcüklerini

Ağır töhmeti altında geçmişinin
Hazin günahını,kamburunda naçiz
Taşıyan kara kalpaklı büyücünün
Tel tel ördüğü,dipsiz uçurumlardan
Uçsuz bucaksız som yanardağlardan
Doğan bedenine günahlarımızın
Kara zifti üşüşüyor günbegün

Oysa ne kadar da berrak akardı
Hissettiği o soğuk ürperti
-Sen önünde secdeye eğildiğim
Yegane Çarem ruhuna üflerken