Buluşalım
Memleketin, kendimizin
Tüm dertlerimizden arınıp,
İçi boş kafalarla
Gel yamacıma.
Bu gülümsememi sağlayan;
Her acıya rağmen,
Mesela bir çocuğun haykırışlarını,
Unutmaktır.
Bu kış gününde;
Yapamıyorum başka bir şey
Seni sevmek,
Seni düşünmek,
Seni hayal etmek,
Alıp götürüyor bütün günümü
Köklerini kazımalıydık
Hepsinin
Bir çapa yeter miydi
Yetmezdi
O kadar sıkı tutunmuşlar ki
Dünya dönüyor
Fırıl fırıl
Bi' dursa yerinde
Soluk alsa arada bir
Yetişecek bir yeri de yok
Yeni doğmuş bir köylüye bahşedilenler
Bir eskimiş tahta beşik
Biraz sevgi
Bir köylü çocuğa bahşedilenler
Biraz mektep
O kadar kötüdür ki insan:
Savunamayacağı şey yoktur.
Her şey ama her şey
Sadece güce tapar
Başka bir şey değil.
Başka hiçbir şey değil !
Bize göre değilmiş bu cihan
Kalplerimiz sert değilmiş o kadar
Fikirlerimizle değil
Gönlümüzle konuşuyormuşuz
Biz sokaklara salınmış
Ey muzdarip olduğum ölüm
Gösterdiğin zaman bana hayatın aslını astarını
Korkundan titrediğim zaman karşında
Tüm hayatımın sonlandığını gördüğümde
Tüm bilinmezliklerle yüzleştiğimde
Tüm masalların gerçeğini gördüğümde
Bu güz vaktinde
Hicran vaktinde
Niye açarlar
Bilinmez
Hayatı göstermek mi isterler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!