Somanın Feryadı Şiiri - Süleyman Özdek

Soma’nın Feryadı
soma'da
feryat yükseliyor!

bir yangın başladı
yerin derin dehlizinde,
bin çığlık yükstteldi
soma'da

canlar eriyor yerin
yanan kalbinde!
soma'da
yandı yürekler
kavruldu!
üstüne sinen
vicdan
karası değil
kömür karası
kömür tozu.
alın teri ekmek parası
bin çığlık yükseliyor
soma'da
milyon çığlığa
bağrı yanık anadolu'da
yüzlerce can ölüm
uykusunda
Kömür kuyusunda
duymaz sağır kulakları
yükselen feryadı!
insanlığın yüz karası
bakan bozuntusu
kaç "tane olduğunu”
söylemem diyor
cehennemi
tünelde
can verenleri...
söylemem
bilin bakalım?
dalgasını geçiyor
kömür karasından da
kara,
kara vicdanlı!

madenciyi tekmeliyor
müşteşar bozuntusu
feryat yükseliyor
soma'da
"fıtratında vardır
madencinin ölüm! "
kader diyor!
akıtıyor zehiri
engereğin çatal diliyle!


kesmiyor hızı
tokatlıyor önüne çıkanı...
çığlık yükseliyor
soma’da

"güzel ölümdür" diyor
televizyon şaklabanı
süslü papyonu ile bir
prof bozuntusu
dalkavuk!

nedense bu
"kader" dediğiniz
emekçinin, garibanın,
boynuna vurmakta!
sapı, siz muktedirlerin,
kanlı ellerde tırpanı!..

bir yangın başladı
canlar eriyor
yanan kalbinde!
yerin derin dehlizinde,
bin çığlık yükseldi
derinden...
soma'da! ...
süleyman özdek