Kara demirleri bıçak gibi,
havayı doğrarken
aşağıda
kumların içinde,
eti yanık,
dişi beyaz,
ayağı çıplak,
çocuklar, kadınlar, yaşlılar
bekleşirler
eller havada
keleşlerin, bombaların
ve havanların
madeni yağların,
dumanın
ve barut kokusunun içinde
ekmeğin kokusu!
ölümün içinden
zulmün yüreğinden
bir parça ekmek için
itiş kakış ve toz
bir ekmek.
Açlığım
yere batasıca açlığım
silahların arasında,
insanlığım
onurum
pervaneyle paramparça.
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!