Somadan Ateş Düştü Şiiri - Rabia Yasin Ç ...

Ayakta duramıyor halkın, girmiş komaya
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma
Göremedi babasını, daha anasının karnında
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma

Genci yaşlısı omuz omuza, dağ deldiler
Yaşamak için, kim bilir ne kadar direndiler
Ciğerlerine kadar karaya gömüldüler
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma

Yok böyle bir acı Allahım, bu bir rüya olsa
Yüzlerce dulun yetimin boynu bükük kalmasa
Günlerce kara toprağa, mezar kazılmasa
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma

Kiminin elinde, oğluna yazdığı son sözleri
Kimi korkuyor, kirletmemek için sedyeyi
Deli olmuş bulamıyorlar, ne ölüyü ne diriyi
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma

Bu korku ile yaşadılar hayatları boyunca
Kırk lira için kazma salladılar, yer altında
İnsanca yaşayıp ölmediler, nasıl dayanılır bu acıya
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma

Kamyonların biri geldi biri gitti, tabut yetişmedi
Çalışmalar hızlıymış, övünmeler bitmedi
Yerin altıda üstüde yanıyor, iki bölgeye girilemedi
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma

Biz sustukça daha kaç masum, böyle can verecek
Biliyor musunuz, belki bir gün sıra bize de gelecek
Bir şey gelmeyecek elinizden, sadece yazılıp çizilecek
Sobadan değil, somadan ateş düştü vatanıma