Somada Şiiri - Tuncay Akdeniz

Yine elem oldu kömür karası
Neden önlem almıyoruz somada
Türkiyeyi yasa boğdu acısı
Yürekleri dağlıyoruz somada

Maden esir almış ova dağları
Öldürüyor diri diri sağları
İsli kömür kurutuyor bağları
Açılmadan soluyoruz somada

Yürekleri göz yaşları yorarken
O civan canları toprak sararken
Genç ihtiyar sevdiğini ararken
Çoluk çoçuk meliyoruz somada

Emekçi verirken yaşam savaşı
Yuvaları yaktı ölüm ateşi
Kimisinin daha onbeşti yaşı
Ağıt yakıp inliyoruz somada

Sabah işe giden dönmedi geri
Daha kurumamış yüzünün teri
Duyanlar yıkıldı acı haberi
Feryat figan ağlıyoruz somada

Kesildi takatlar tutmuyor dizler
Dinmiyor acılar yürekler sızlar
Düğünü görmeden gelinlik kızlar
Bağrımızı deliyoruz somada

Gerçeği görüyor bakan gözümüz
Hergün vuruluyor içten özümüz
Mevkiye makama geçmez sözümüz
Kader deyip ölüyürüz somada

Acı büyük bayrak indi yarıya
Hiç zevâl gelmesin daha somaya
Çareler aransın kanan yaraya
Neden sessiz kalıyoruz somada

Derdimize yetmez kalem kağıtlar
Analar yakmasın daha ağıtlar
Ruhunuz şad olsun işçi şehitler
Size rahmet diliyoruz somada

Kul Tuncay acıyı yaşayan anlar
Dilerim yanmasın bir daha canlar
Duysun sesimizi duymaz insanlar
Milli birlik oluyoruz somada