Evet; kömür bitti
Hayatta bitti...
Her dışarıya çıktığımda
Gökyüzüne baktığımda
Her nefes alıp verdiğimde
Gözümde yaş
Yüreğimde
Derin bir acı var
Çünkü
Benim madenci kardeşlerim
Ne dışarı çıkabildi
Ne masmavi gök yüzünü görebildi
Ne de bir nefes alıp verebildi
Her yer kapkara
Bir cehennem yeriydi
Ama
Makamları cennetti...
Melek Avcı Çoşkun
Kayıt Tarihi : 23.6.2016 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!