geliyordu arka arkaya cenazeler
canlarını kaybetmiş olanlar 
çoktan dizilmişlerdi mezarlığın girişine
yaklaşan cenaze araçlarının 
kimbilir hangisindeydi canı
ne düzen vardı, ne intizam
herşey karmakarışıktı
kafalarda öyle
kimi zaman yanlış 
cenaze arabalarının 
peşinden koşturuyorlardı
mezarlığın her köşesinde
ağlayan, analar,eşler,çocuklar,
kardeşler,arkadaşlar,akrabalar…
herbiri bir yerde oturmuş
ağlaşıyorlardı giden canlarına
ağlayanların her biri bir canını kaybetmişti
lokma dağıtanlar,su dağıtanlar,
kazma kürek sallayanlar 
her yer dolup taşmıştı
telaş,panik,keder,üzüntü,
yayılmıştı mezarlığın her yanına
sormak istiyorlardı…
“devlet neredeydi,ne yapıyordu”
ve yüksek bir sesle anons edilen
“ işi biten tabutları 
hemen geri yollayalım ki 
diğer cenazeler bekliyor.”
evet, devletin sesi buydu…
devlet tabut bekliyordu
bir an önce boşaltılmalıydı
yenileri doldurup getirmek için
bir daha, bir daha anons edildi
“ işi biten tabutları 
hemen geri yollayalım ki
diğer cenazeler bekliyor.”
telaş,panik,keder,üzüntü,
zaman dağılıp gidiyordu
üst üste yapılan anonsla 
devlet bir kere daha
“milli birliği ve bütünlüğünü”
anons ediyordu…
“ işi biten tabutları 
hemen geri yollayalım ki
diğer cenazeler bekliyor.”
17.05.2014 01:13:00
Hasan Hüseyin BeydilKayıt Tarihi : 24.8.2019 02:14:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!