geliyordu arka arkaya cenazeler
canlarını kaybetmiş olanlar
çoktan dizilmişlerdi mezarlığın girişine
yaklaşan cenaze araçlarının
kimbilir hangisindeydi canı
ne düzen vardı, ne intizam
herşey karmakarışıktı
kafalarda öyle
kimi zaman yanlış
cenaze arabalarının
peşinden koşturuyorlardı
mezarlığın her köşesinde
ağlayan, analar,eşler,çocuklar,
kardeşler,arkadaşlar,akrabalar…
herbiri bir yerde oturmuş
ağlaşıyorlardı giden canlarına
ağlayanların her biri bir canını kaybetmişti
lokma dağıtanlar,su dağıtanlar,
kazma kürek sallayanlar
her yer dolup taşmıştı
telaş,panik,keder,üzüntü,
yayılmıştı mezarlığın her yanına
sormak istiyorlardı…
“devlet neredeydi,ne yapıyordu”
ve yüksek bir sesle anons edilen
“ işi biten tabutları
hemen geri yollayalım ki
diğer cenazeler bekliyor.”
evet, devletin sesi buydu…
devlet tabut bekliyordu
bir an önce boşaltılmalıydı
yenileri doldurup getirmek için
bir daha, bir daha anons edildi
“ işi biten tabutları
hemen geri yollayalım ki
diğer cenazeler bekliyor.”
telaş,panik,keder,üzüntü,
zaman dağılıp gidiyordu
üst üste yapılan anonsla
devlet bir kere daha
“milli birliği ve bütünlüğünü”
anons ediyordu…
“ işi biten tabutları
hemen geri yollayalım ki
diğer cenazeler bekliyor.”
17.05.2014 01:13:00
Hasan Hüseyin BeydilKayıt Tarihi : 24.8.2019 02:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!