Soma Faciası Şiiri - Mahir Odabaşı

Karbon monoksit renksiz kokusuz bir gaz
Maruz kalındığında tatlı uyku getirir biraz
Sonra bitmez rüyalara daldırır hiç kaldırmaz
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Başladı işe on beşinde, yirmisinde, otuzunda
Zeytin-peynir ve kuru ekmek çıkısı omuzunda
Demek varmış kaderlerinde ölmek yer altında
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Kimi evli, kimi bekâr, kimi de olmuş dede
Yaralılar taşınıyor ambulansla hastanelere
Nezaketten çizmesini koymuyor, işçim sedyeye
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Televizyonlar normal yayını bir bir kesti
Uzmanlar, Soma’da facia deyip gürledi esti
Eyvah durum kötü, ölenler kalanları geçti
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Hastanelerin acillerine dizilmiş yaralılar
Yakınları dışarıda endişeyle yanarak ağlar
Ne olur son olsun artık, patlamalar kazalar
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Çalıştılar yerin 500 – 1000 metre altında
İnşallah şehittir hepsi Yüce Allah katında
Nasıl dayansın analar, kuzularına bakıp ta
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Haykırsam, bilmiyorum kim duyar beni
Ölçüyü kaçırırsam çekinme uyar beni
Kazalarda ölmek olmamalı işçinin kaderi
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

Sıcağı sıcağına rant aranmasın bundan
Hele cenazeler defnolsun bir, konuş ardından
Endişe duyuyorum yapılan ilgisiz yorumlardan
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası

ODABAŞI diyeceğin çok diyemiyorsun
Bu son olacak diyenlere de güvenemiyorsun
Allah aşkına Bir FATİHA da mı, gönderemiyorsun?
Soba faciası derken, birde çıktı Soma faciası