Sözün bittiği yerde nutkum tutuldu!
İlaç bulunmaz derde söz de unutuldu!
Kaldık kederde sanki güneş tutuldu!
Derman diye rahmet, metanet dile.
"Kirliyim sedye kirlenecek abla" deyince!
Kurban olam canını hiçe sayan o gence!
Yüregim dayanamadı o sözü söyleyince!
Sensin edepli devlet malı kıymeti bilen.
Utanma, sendeki alın teri, kömür karası!
Feryat arşı sardı, ateş düştü derin yarası!
Utanacak olanlar ise, utanmaz yüz karası,
Onlar, çoktan bir kılıf uydurmuşlardır bile.
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!