Soluduğu kömürü taşırdı gözlerinde.
Yoksulluğu ömrünün sinmişti ellerine
Biz güneşe küserken ısıtsın bizi diye
O karanlığa iner ekmeğinin peşine
Ve bir gün eller üstünde dönecektir evine
Helvası kavrulurken kömürün ateşinde
Bir çocuk ağlayacak
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta