Som Altından Yaptırırım Gönlümdeki Kafesini

Gerçekleşmezse sana olan vuslatım, yaşarım mahşeri
Zalim felek keyf çatar, salar üstüme şerlerden şeri
Ama gamzeli yanaklarından dökülen bir gülücük ile,
Mutlu olur, aşk ve şevkle beklerim, ondan gelen her emiri.

Bitmezse sana olan firağım, küçük dünyamda kopar kıyamet,
Kendimi bildim bileli, veririm sevdiklerime kadir kıymet.
Ne zaman duyarsam bir çift tatlı söz,
Soframdaki kuru soğan ve ekmeğim olur en lezzetli nimet.

Şifa bulmazsa gönlümdeki sevdanın tılsımlı aşk yarası,
Zifiri karanlıklarda kalırım, ışık vermez ben yaşadıkça gönül çırası.
Envai türlü iç açıcı renkler mutlu etmez beni,
Ama bir anda mutlu eder, yarin sevdalı gözlerin karası.

Görmezsem günde birkaç kez dolunayı kıskandıran vechini,
İflas ederim, yapamam sevda pazarlarında aşkın ticaretini!
Yeter ki elin elimde olsun, dolaşalım sevda ormanlarında,
Ben yaşadıkça çekerim canı gönülden aşkın her türlü esaretinden!

Duymazsam, en nadide şakıyan bülbül misali sesini!
En şatafatlı saraylarda da yaşasam alamam hiç bir şeyin neşesini!
Ne pahasına olursa olsun, som altından yaptırırım!
Asrın en mahir ustalarına gönlümdeki konuk kafesini!
28/Aralık/2009