Sen de ki bahar, bahçende öldü
Kuşlar çekip seslerini, gittiler
Sen de ki içilmez bu bahçenin suyu
Hiç bir ayak yürümezdi bu kara yolu.
Her şey bir sözde birikti
Söylenmedi düşmedi dilinden
Sen öyle dönmeyince vefanın ahdine
İçinde sahipsiz kuşların sessizliğiyle
Bir bahar düşer gözümden
belki gelmem gelemem ama
sen yine de bir dilek tut içinden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta