Soluyan Ölüm Şiiri - Asuman Akın

Kesik kesik soluyan Kara kaplı defter ömrüm. Yaşamayı toptan reddettim Karanlık sona küfrettim umarsızca. Öznel duygular etkisinde olan Gören gözlerimdi vicdan sızısı. Ben bana, bende ihanet etti. Kaygıyla sarmaş dolaş Artı sızıydı yüreğimde dolaşan. Ayrık otları biter mi ısırgan kökünde? Güler mi gözlerim, Boyutsuz düşüncelerde? Bir yolculuk ki sonsuz, Ve gerçekten umutsuz. Bu sonun başı olmalı! Kırık dökük anıları. Sevinç sancıları, boy boy acıları. Sanır mısın geçen saniyeler Bir daha yaşanır… Hüzün akar gecelerden sonsuzluğa Düşler de yabancı olur insana. Yüreğimin yıkık duvarları, Onarılması olanaksız şimdi. Geride kalan Gözlerimde yüreğimin ağladığı, Şiirlerimdi… Asuman AKIN 20.00