Soluş... Şiiri - Murat Genca

nefesin bahar kokuyor
benden uzakta açıyorsun
tutmak istiyorum
görmüyorsun...

güne - güneşe - rüzgara
dağa - bayıra - ovaya
çeviriyorsun yüzünü
bana çevirmiyorsun

seni alsam kollarıma
başlasam masalıma
özlemini anlatsam büyüyen
bilmiyorsun...

neden ince yapraklarını
o narin dallarını
inciteceğimi
düşünüyorsun

dudağım titriyor
sinsice bir düşünce düşüyor
benliğimi sarsıyor
hissetmiyorsun

nefesin bahar kokuyor
benden uzakta açıyorsun
farkında mısın ki
bensiz soluyorsun

bu soluşla
beni de solduruyorsun...