Solumdan Sızan Sızı Şiiri - Mecit Aktürk

Sînemde sakladığım emanet can kuşunu
Teslim için gün sayan sıradan bir garibim
Yolların düzü varken çıkarıp yokuşunu
Bahar yönüne koyan kuradan muzdaribim

Hâna buyur etmişken "vakt-i kûn"da gel diye
Tanıttı soranlara utanmadan el diye
Üç gün konakladığım çadıra bedel diye
Kaderin istediği kiradan muzdaribim

Payına düşmüş iken talihin en karası
Nasıl mutluyum desin bu neşe fukarası
Kederle dolu iken kundak kefen arası
Tebessümden sayılan süreden muzdaribim

Elin gönül kabında dolup taşan haz iken
Muhannete mevsimler ilkbaharla yaz iken
Tercihim gök mavisi, tozpembe, beyaz iken
Düşlerimi kanatan karadan muzdaribim

Tarifi dile çile perişan bir hâldayım
Figüranı olduğum hazin bir masaldayım
Doğduğum günden beri okyanusta saldayım
Gözlerime yasaklı karadan muzdaribim

Fahiş fiyat olunca hayat için ödenen
Yıprandı aynamdaki hem ruhen hem bedenen
Tebessümü tadımlık on adımlık yer denen
Bacasından gam tüten küreden muzdaribim

Gönlüm hasret kalınca yaz kokulu kırlara
Solumdan sızan sızım sığmadı satırlara
Artan derdi topladım, yükledim katırlara
Kervanım gam yolunda; boradan muzdaribim.

Gerek yok ki saymaya hepsini teker teker
Gördüğünüz bu hamal bir günde bin dert çeker
Teselli vermek için yanıma gelen ürker
Dokunmadan kanayan yaradan muzdaribim
Dokunmadan kanayan yaradan muzdaribim