Soluma Tamamlanamıyorum

Ev tıka basa yokluğun dolu
Aklım almıyor
Gözlerimden taşıyorum

Sofrada tabağın yok
Tepside bardağın
Ne çok eksiliyorum

Resmine bakmak
Yüzlerce parça olmak
Bir çığlığa çoğalıyorum

Ömrüme kelamın yok
Umuduma nefesin
Bir bekleyişe dökülüyorum

Kanaya kanaya yanıyorum
Kül ve gül oluyorum
Toprağına birikiyorum

Binbir çare nafile
Hasretine yenik düşüyorum
Soluma tamamlanamıyorum.