Yine karamsarlık bastı ruhumu
Gözlerim maziye dalıp duruyor
Kabuslar arkadaş oldu uykuma
Vakitli vakitsiz bölüp duruyor
Silemedim nakışlandın özümde
Namelendin dudağımda sözümde
Hatıralar canlanınca gözümde
Soluma bir sızı girip duruyor
Kaderimle bitmedi ki savaşım
Ne dost oldu nede sadık sırdaşım
Nekadar sakınsa şu ahmak başım
Sürekli bir bela bulup duruyor
Acılarım çekmek ile bitmiyor
Takatım kalmadı gücüm yetmiyor
Gözümü yumsamda çare etmiyor
Hayalin karşıma gelip gidiyor
Şimdi İsmail’i deli sananlar
Gün gelir belkide onu anlarlar
Yıllarca yüzüme küsen aynalar
Şimdide sinsice küsüp duruyor
İhg.24.12.2013
Kayıt Tarihi : 1.2.2014 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!