Hayalperest yazardım, ben bi dünya yazardım
Gözlerimin önünde kayan yazılar gibiydi gidişin
Kalemim kırıldı sözlerimin ortasında
Ve ben kaldım sessizliğin ortasında
Kapım çalar sessiz gibi oysaki en uğrak yerdi sarayımın kapıları
Padişahıydım her ıssızın
Boğazın sularında görüyorum şimdi göremediğim o sularda ölümümü
Acıydı bu hayat belki de istediğim hayat değildi
Attım sağıma sağıma gülüşümü
Solum..
Solum harap, solum yıkık hani kanser gibi alışır insan acıya
Yabancılaşmak gibi insanlara nefes almak
Bu dünya cehennem, bana derdi birileri
Eskisi gibi değil hayallerim
Unuttuğum hislerin içinde kaldı silüetin baksam da göremiyorum
Dönmedi dünya gün dönemedi gecelere
Işığa hasret miydi sevgilerin ışığın altında
Buralar acı değil
Buralar ıssız değil
Buralar sessiz, nefessiz.
Güneşsiz Ütopyam..
Kayıt Tarihi : 27.10.2015 11:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meriç Can Gülüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/27/solum-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!