Soluksuz Soğuk Şiiri - Gökhan Durgut

işte soğuk hava
ellerim soğuk dudaklarım ıslak
uzağım bıraktığın izlere
görünmeyen belirsizliğe
acılar
ve hayatlar
hepsi tükenmek üzere çıkıyor karşımıza
zaman
belki de gözlerimizle başlıyor
heyecan
kalp atışları
içmeden başımın dönmesi teninde
gitmen
beklemeden
ellerin cebimde
ısınırken herşey
ıslanırken ruhum
susarken sana
uyumak sensiz bu gece
tüm sorular yanıtsız kalacak belki de
sen giderken bu şehirden
yarını hatırlamak istemeyen dilin
dilime yakışan en güzel halin
kışın en buzulunda terlemesi avuçlarımın
bir tesadüfe yakışan kısacık bir öpüşme
dilimden silinmeyen bir manadır artık..
ve sen giderken
dudaklarım senden çok uzakken
yeniden
belki de o an
hiç bilmediği bir hikayenin satırları işliyor olacak
kimsenin bilmediği not defterime...