Soluksuz Aşk Şiiri - Subaşı Ferhat

Kabuk bağlamaz yaram,
Gözlerin hançer misali,
Her gördüğümde yine yaralar beni.
Ah bir dile gelse....
Sensiz ağladığım geceler,
Sana yazmak için karar veremediğim heceler.
Ah bir dile gelse...
Dili bağlı gönlüm,
Bir konuşabilse...
Haykırsa sana olan sevdamı,
Mecnunun aşkı bile aciz kalır yanında.
Bir haykırabilse...
Tarihin yosun bağlamış aşk destanlarına,
Yeni bir sevda yeni bir bahar gelir.
Düşmüş sevdan yüreğime kor gibi.
Ateşe ne gerek,
Ateş bile yakmaz beni.
Yüreğimdeki acıyı hissederek,
Sabah yeli nazlı nazlı eser,
Yaramın üstünden geçerek.
Off... seni hep hüzünlü mısralarımda mı arayacam?
Hasretin hep yağmur gibi yağacak mı yüreğime?
Sevmişem seni yar!
Söyle bu aşktan bana terhis yok mu?
İstemem gözyaşınla tercüme olma yarama.
Eğer yaşamak aşksa seni yaşam istiyorum.
Yedi kıtada dört iklimde mahşerin birinci gününde,
Yeter ki zalim ayrılıklar düşmesin.
Tarihin not tutamadığı isimsiz aşklara,
Ömrümün uzatmalarını oynama ben gülüm.
Gel artık... Açmışım sana açılan gönlümün bütün kapılarını,
Son nefeste acıyıpta gelme yanıma.
Ölüm yok biliyorum bu aşkın sonunda bana.
Zaten ruhumu çoktan teslim etmişim sana.
Bu şiirim davetsiz misafirin davetiyesi olsun sana.