Otur, soluklan.
Nefesin kuşlara oksijen, kelebeklere ömür oldu; bak.
Sana sormasınlar, cevap verme hiçbir canlıya; mimiklerin bana lazım.
Soframı doyuran, uykuma derinlik veren kadın, ah ne güzelsin; farkındasın.
Suyun akışını değiştiren bir endamın var; saçlarını toparla da kuşlar sarmaşık sanmasın.
Doğrudur, yorgunsun; ama omuzlarımda bir evin, bir akşamın olduğunu unutma.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta