Armut ağacının çevresinde,
Kovalamaca oynardık,
Annemle…
Bir doğum günümde,
Kahverengi yeni ayakkabılarım,
Geceyi geçirirdik,
Başucumda benimle…
Ablamla birlikte,
Kâh bahçe duvarında oturur,
Kâh gezerdik mahallemizde…
Ramazan günleri,
Babam iftar açınca,
Heveslenir ben de atıştırırdım,
Küçük sehpâmızın üzerinde…
Dedemlere giderdik,sık sık…
Babaannemi kızdırırdım…
Dedem nutuk atar,
Savaş günlerini anlatırdı,
Her yemekte…
Ha,bir de,
Hiç sevdiğimi söyleyememiştim nedense,
Ne sınıfımdaki Nur’a,
Ne komşu kızı Güzin’e…
30.07.1991
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 3.5.2006 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!