Eriyip gitti bütün getirdikleri dünlerin
Mavisi mavi alı al boşluğa elimi uzatıyorum
Beni yine kıskıvrak sar hadi demeye getiriyorsun
Ne ben ne de sen değiştirebiliyoruz yüreğimizdeki kıpırtıları
Ayın gölgeleri vurmalı alnımıza eskisi gibi
Daha yakından derlenmeli yüzümüzdeki güller
Irmak ırmak sulamalı, içimize yürüyen sıcaklık bizi
Gözlerimizde la nakışları püren olurdu titreyişlerimiz
Şimdi dört mevsim yalnızlıklarımızla ılık meltemlere açız
Ölgün ıtır çiçeklerinden farksızız son güz bahçelerin kuytularında
Şimdi Ferhat'la Şirin gibi birbirimize daha da muhtacız
yedişubatikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 7.2.2015 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Durup ardından ağlamakta var işin içinde... 'Ne yaptık biz, neden kıydık dünde yaşananları?'
Ve niye kalsın soluk bir mühür gibi dudaklarımızda 'seviyorum' lafları?
Bence de giderek daha bir muhtacız, sevdiklerimize...
Tebrikler, Kardeşime...
TÜM YORUMLAR (3)