alır götürürdü geceyi rüzgar
karanlığın siyah saçlarını
ölümün sarı saçlarına katarak
bir çocuk ağlardı
suskun gecede karanlığı yırtan
bir sel olu akardı
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum