SOLUK BİR İSİM GERİYE KALAN
Biz ki,
Soyutlamışken dünyadan, dünyalıktan cismimizi,
Meğer kimseler fark edememiş ismimizi.
Keskin bir umursamazlık içinde,
İnsanlar, bitkiler, hayvanlar,
Umarsızlık içinde bütün dünya.
Ne gam...
Biz kendi dünyamızda yaşarken kaderimizi
Başka âlemlerde dolaşıyor insan.
Hayat bu,
Herkes kendi rotasında,
Tırnağı varsa eğer
Kendi başını kaşıyor.
İnsan bu,
Ne tek başına bir varlık ne de birlikte yokluk...
Beraber soluyuverirken aynı havayı
Anne baba çoluk çocuk,
Birliktelik şarkıları mırıldar dudaklar,
Gönüller birlik türkülerine gebedir.
Çizgiler çakışırken bazen
Farklı bir resim çıkar ortaya.
Renkler,
Farklı farklı manalar taşır.
Bambaşka bir âlemdedir her biri.
Farklı sevdalar ardında koşarken teker teker,
Kavuşmak vakti gelmiştir.
Bir bir birleşirken bütün renkler
Bir olur,
Birlikte birleşirler…
İnsan bu,
Gökkuşağı hülyalara salmışken
Zamansız geçen ömrünü,
Sade bir renk sanır kendini.
Bütün ön yargılarınızdan sıyrılıp
Bir hayır dua ile anın siz beni…
28.06.2019
Yahya Cumhur Tapcı
Kayıt Tarihi : 14.12.2024 12:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ömrün son demlerinde sararır her şey ve bir gün unutuluverirsin vesselam...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!