yaşamanın nedeni
gereksizliğinde farksız.
Düşünülmedi.
Panikte;
açlık-parasızlık
bir hayat tedirginliği aşk
Bezgin baharlar
içimize su serpen mevsimler
zengin, kudretli soluk soluğa telaş.
Ölüm;
sadece koklamıştı kazaran
üşüşmüşler insanlar.!
nefes alıyor mu.nefesss
Kaybedilme korkusuydu
derin nefes sonrası
Ohh be.
şükürler olsun
soluyor-bulanık bilinç
Bir an’dı
insan kendini buldu
sadece solukta.
Ölüm de get şurdan...
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 23.11.2008 03:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!