Saçlarının renginde buldum yeryüzünü..
Koca bir Dünyayı yeniden yaratıyorum sana dair..
Artık göğsümde hissettiğim nefesimdir denize bıraktığın saçların..
Olur ya, bir gün tütün saramayacak kadar inancımızı yitirirsek,
Ellerimin miracıdır ortası iki yaka okyanus dudakların..
Meğer ne büyük yanlışmış, kırıldığımı anladığımda sevdim..
Gece bize vururken, karanlığa oturmuş soluklanıyoruz..
Mutluluğa ne yazık, kimse dokunamazken yalnızlığıma..
Halbuki yağmura seni bahsedercesine yarım kalmıştık..
Sesinle çıktığım her yolculuk adına eteğimizi sıyırıyoruz denize karşı..
Hafiften sigarama iliştiğim vakit, yan yana uzanmış gökyüzüne tüttürüyoruz yorgunluğumuzu..
Bu gece ruhumun derinliklerinde,
Yataklı vagonun alt ranzasında, bir kadını koltuk altından seviyorum..
Soluğunun kıyısındayım..
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 02:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!