Soluğuna Mühürle Beni Şiiri - Burhan Çetin

ne güzel başardın değil mi?
kimsenin sevmediği kadar beni sevmeyi
güçsüzlüğümü ince ince doğrayıp yerine direnç ekmeyi
ardından gözünü kırpmadan terketmeyi
oysa ektiğin direnç değil sendin sevgili
ve sardın benliğimi haylaz bir sarmaşık gibi
bensizken kimi sarıyorsun oralarda bilmiyorum ama
sensiz buralar sessiz,buralar soğuk ve kar
burdaki bütün şarkıların sözleri lal,makamı kürdi hicazkar
ve leş gibi ızdırap kokuyor cennet bildiğim mekanlar
burda sensiz sevişmeler bile göz göre göre intihar

bu kahrolası muamma,dönüşmeden yangına
sesini gönder
kabimin paslanmaya yüz tutmuş çarklarına
beni biraz daha yaşatma adına
uykularıma gir
rüyalarıma düşman yorganımın inadına
bakayım gülüyor mu hala?
çöllere vaha doğuran o kutsal sima

gel
önce merdiven dayayalım güneşe
lavlarda yıkayalım başkasından bize bulaşan kirleri
yerin yedi kat dibine gömelim
ayrı düştüğümüz küf kokulu günleri
sonra perdeler çekelim bizsiz dünyalara
sen ve ben kalalım sadece
birde ikimizin bileşkesi olan sevda
yüreğimin bamtelinden haykırıyorum sana
ey yar!
bu katran karası ayrılık koparmadan serimi
gel
gel ve ilk öpüşmemizden kalan soluğuna mühürle beni...