Soluduğum hava Şiiri - Murat Ülkü

Soluduğun hava sayaca girsin,
Alınan nefesten haraç kesilsin.
Rüzgar esse payın devlete versin,
Esintiden sesten haraç kesilsin.

Uykuda görülen düşün payı var,
Yastığa konulan başın payı var,
Gözden damlayan o yaşın payı var,
Hevadan hevesten haraç kesilsin.

Gölgeye basanın izi sorulsun,
Yürüyen her kulu yokuşlar yorsun,
Kapının önünde bekleyen dursun,
Eşikten beşikten haraç kesilsin.

Yoksulun sırtına semer vurulsun,
Zenginin sofrası her gün kurulsun,
Fukara ölmüş mü diye sorulsun,
Tabuttan çividen haraç kesilsin.

Kalemler yazmasın, diller sussun ha,
Aklından geçeni sakın kusma ha,
Kaderin böyleymiş sakın küsme ha,
Yasaktan her histen haraç kesilsin.

Yoldan geçenlerin hızı sayılsın,
Her adım atıştan haraç kesilsin.
Haber salınsın da herkes ayılsın,
Gülüşten bakıştan haraç kesilsin.

Fırıncı hamuru harla yoğursun,
Analar dertliyi dertle doğursun,
Çobanlar koyunu kurda buyursun,
Sürüden ve kurttan haraç kesilsin.

Tarlada biten o dikene bakın,
Saksıda kuruyan kökene bakın,
Belini büküp de bükene bakın,
Sabanın ucundan haraç kesilsin.

Garipler çayını şekersiz içsin,
Ömrünü umuda ekerek geçsin,
Azrail canını bedava seçsin,
Ecelden vefattan haraç kesilsin.

Sofrada tuz bitse hemen görülsün,
Kemerler iyice sıkıp gerilsin,
Kim ki itiraz der; defter dürülsün,
İmandan inançtan haraç kesilsin.

Murat der; yükleri vurduk sırtlara,
Hükmedildi dağda gezen kurtlara,
Parsel parsel bölünen bu yurtlara,
Tuğladan kerpiçten haraç kesilsin.