Hey solucantüs geç kendinden
mola ver evrene
bir damla su aşkına
var oluş çığlıklarında
hıçkırık duyuyorum
insan yığınlarının ta derinliklerinde
hey solucantüs geç kendinden
mola ver evrene
bak renk renk sayfalar uçuşuyor gökyüzünde
güneşe doğru
mucize
yeniden var oluş zamanı
bozulan düzenler
bir damla su aşkına
gerçeği söyle
hey solucantüs geç kendinden
mola ver evrene
yeni bir gün ve temiz bir pencere
tükeniş tek tek yükseliş kitlelerle
yok oluşana beş kala
sevini kaybetme
tükeniş tek tek yükseliş kitlelerle
boy atma çığlıkları geliyor kulağıma yeni mekanlardan
uzun dar koridorlar var önümde
hey solucantüs geç kendinden
mola ver evrene.
Kayıt Tarihi : 6.10.2008 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Akif Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/06/solucantus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!