Solucanlar (Toplumsal)

Kimi yaşamın doruğunda, mutlu,
Kimi yoksulluğun sabrıyla kutlu,
Karanlığında yaşayanlar yaşamın,
Bir mum ışığından umutlu.
Kalbinde sevda taşıyanlar,
Yangınca özlem yaşayanlar,
Dostlar, sevdikler, aşiyanlar,
Muhabbet aşkından umutlu.
Biz, yaşarız Anadolu’nun içlerinde,
Siz bolluğundasınız anakentin,
Siz, lüks villalarınızda yaşayın,
Biz mutluyuz varoşlarında kentin.
Dağ, ova bozlak, yazı,
Dede, ana, baba, kızı,
İçinde yaşadıkları, bilmediğiniz bir sızı,
Onlar ki vatanın savaşlardaki yıldızı.
Bir mesaj atmış bir dost, bir yerlerden,
Tarif ederce sevmeyi, sevişmeyi,
Bırak Tanrı aşkına dostum,
İstermisin hiç yaşamında değişmeyi.
Ben hep gördüklerimi yazarım,
Yaşadım içinde yoklukların,
Sizin küçümsediğiniz, o
Başıbozuk dediğiniz çoklukların.
Siz, sırça saraylarda yaşayın,
Yaşayın şehrin servetlerinde,
Biz mutluyuz, gün ve akşamlayın,
Kerpiç evlerimizde.
Yeter ki küçük görmeyin bizleri,
Buralarda yaşar insanca canlar,
Her gün rızkını çaldığınız,
Bu solucanlar.

Ahmet İDRİSOĞLU Kastamonu ev 19.Şubat.2008 19.20
İ[email protected]
http://serenat-siirler.blogspot.com/
http://idrisoglu.blogspot.com/