Solucan Olmak Şiiri - Arif Çiçek

Ne farkımız kaldı onlardan? Bizde yaşam mücadelesi verdiğimiz bu yolda sürünmüyormuyuz aslında? Ya yaşadıklarımız bu hale getiriyor bizi, ya da yaşayamadıklarımız. Belki onlar bizden daha şanslılar. Onların tek bir amacı var; Hayatta kalabilmek. Peki bizim? Bir sabah kalktığımızda bugün yaşamak istiyorum diyoruz da yaşayamıyoruz, Ya da bir sabah kalktığımızda da her şey bitsin dediğimizde planlar yapıp içimizde umut besliyoruz. Biz daha dengesiziz. Onların hem cinsleri dışında ki herkes düşmanlarıdır. Bizim dostumuz kim, sevgilimiz kim, düşmanımız kim belli değil. Aslında onlar gibi olmak lazım. Birgün güzel bir papatyaya tutulup akşama kadar onu koklamak, diğer gün bir yıldızı izleyerek hayal kurmak tüm gece. En iyisi solucan olmak lazım bu dünyada. Oturup tüm gece hayal kurmak ve sadece hayatta kalmayı amaçlamak. Ne de olsa kovalayan bir yaşam olmayacak. Kovalayacağımız bir hayal dışında tabi.

Arif Çiçek
04.06.2010 / 00.51