Küstüğüm dağların odunun yakmam
Zorunda kalsam da adını anmam
Solucandan aile olur mu? Ulen
Bölünür çoğalır yine gelirler.
Solucan zümresi belalı mı ne?
Bütün kötülüğü yemişcesine!
Kötülük kusarlar doymuşcasına,
Onlar iyilikten zehirlenirler.
Sen ne edersen et sonuç değişmez
Mundar olanların etleri yenmez
Solucan zümresi açlıktan ölmez
Aç kalınca yerler birbirlerini.
Oldu canım, artık yazmayacağım
Peki gülüm, serden geçmeyeceğim
Yaz bahar ayında içmeyeceğim
Soğuk sularını bu yaylaların.
Saydın mı? Heceler... Kaç hece etti?
Geçirdim ömrümü bak boşa gitti
Veremem onlara ben nasihati
Mestanelik olmuş elin züğürdü.
04.12.2021 01:42
İstanbul
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!