Solo Terapi Şiiri - Zafer Demir

Açılan perdeyle
Dağın öteki yüzünde kaldı
O bildik şarkı
Şimdi sahnede
Önceki oyunda başrol oynayan figüranın şaşkınlığı
Ve tuşlarda gezinen tekinsiz parmakları acemi piyanistin

Oturur Godot'yu beklersin sense
Sıfatlardan arınmış huzursuz gölgesinde dilin
Zihninin karanlığında uçuşur kelimeler...

Yüzlerine düşüncenin gölgesi düşmemiş
Adamların dünyasına
Yazmak neye yarar?
Şiir; sesine yankı bile alamayacağın
Bir uçurum olacaksa

Ağıt
Sözün küllenen közünedir aslında,
Solan rengine gülün
Dostluğun kaybolan kokusuna