Solmuş Yasemin Şiiri - Eyup Şahan

Solmuş Yasemin

Gezerken cemreyi döndüm geriye,
Gül iken dalında solmuş Yasemin.
Yılları sardım da geldim beriye,
Bir kalpsize esir olmuş Yasemin.

Bütün hayalleri kalmış havada,
Ümidi kaybolmuş mutsuz yuvada.
Demet dar geliyor olmaz devada,
Çingene de derdi bulmuş Yasemin.

Bir vefasız çıktı geldi önüne,
Terk etti yuvayı gitti gönlüne
Taş basmış bağrına küsmüş dününe,
Gam sarmış sineye dolmuş Yasemin.

Gizli gizli döker gözleri çeşme,
Ak bulut üstünden yerlere düşme.
Bin ah çeker olmuş derdini deşme,
Hayatın kahrından yılmış Yasemin.

Eyüp’e selamda yüzü yok şimdi,
Yüksekte dolaştı çöplüğe indi.
Derdini sordum da biraz sevindi,
Çürüyüp dalından düşmüş Yasemin.

Eyüp Şahan
Ankara12.9. 2011