Kirpiklerimde kar taneleri
bakakalırım öylece.
Çizilirsin etrafımda
dört bir yandan sen.
Bir de çizilirse yarım umutlar
Gün çiğdemleri özler
tan vakti.
Kanar su gibi.
Yağmur sele döner
adın geçtiğinde.
Tufan gibi.
Gündüze açılmamış
Uyanmamış yüreklerimizi
Geceye tutsak
Karanlıklar mı uyandırmalıydı
Oldu.
Şimdi ne garibim bilsen
Masallara kanmak vardı hani
bir zamanlar.
Ben sana böyle kanmak istiyorum.
Dolu dizgin
Hiç dinmemecesine.
Güne değmemiş ışığı
kutsamaktı aşk.
Ve kirpiğe yaslamaktı.
Biraz beyaz sürmekti
Bir satırda erimekti bazen.
Kesmesiydi rüzgarın...
Menzilimde iki yara saklıdır,
Birbirine karıyorum,
Biri umarsız.
Her birine bir gül deriyorum.
Boyutsuz bir tükeniştedir
zaman.
Tam da bitti tortulaştı derken,
Külleri yanıyor yıllara vuruyor.
Çıkar bakarsın,
En yücesinden geri dönüyor.
Ki bu öykü
Bilnmez neye bedeldir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!