Solmayan GÜL’ŞENMİYİM Şiiri - Mustafa Ya ...

Keşke bahar bitmese, kış kapımı çalmasa,
Soğuk günler gelipte, güneşimi almasa,
Takvimler söz dinlese, yıllar beni anlasa,
Bu umutsuz hayalin tek suçlusu benmiyim?
En nihayet insanım, solmayan gülşenmiyim?

Dermanım tükenmese, aczim gelip çatmasa,
Sevda dolu yüreğim, korkularla atmasa,
Dostların sivri dili kalbimi kanatmasa,
Taştan mı, demir den mi, toprak mıyım, ben neyim?
En nihayet insanım, solmayan gülşenmiyim?

Bu çatının altında yıllar var ki yalnızım,
Kabuğuma çekildim, kalmadı eski hızım,
Babam, annem, kardeşim, varsa da oğlum, kızım,
Anlamazlar halimi mutlumu yum, şen miyim,
En nihayet insanım, solmayan gülşenmiyim?

Sarardı hep çiçekler, dökülüyor yapraklar,
Susuzluktan kavruldu, çöle döndü topraklar,
Kimse bir şey demese, hayat beni tokatlar,
Bahar geçti yaz geçti, hazanın hüznündeyim,
En nihayet insanım, solmayan gülşenmiyim?

Gözlerimin önünden geçerken hatıralar,
Yeniden yeşeriyor,g önlümdeki dünyalar,
Hüzün dolu içimde yaşamak sevinci var,
Söyle bana sevgili ben seninle sen miyim,
En nihayet insanım, solmayan gülşenmiyim

Mustafa YARALI