Solmayan Gül Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ben seni bir solmayan gül edinmiş
Takmışım yüreğimin yakasına,
Su verip beslemişim yüreğimin yangınıyla,
Canımı kanlar içinde bırakan dikenlerine aldırmamışım,
Gözlerim yaşlar içinde kalmış
Bir ömür boyu,
Yanmışım.

Dikenlerin; başıma dert edindiğim çilelerim,
Rengin; yüreğimin; kanı,
Körpeliğin; dayanıksızlığım,
Yaprakların; içine kapanmış ruhum,
Seni bedenimin hangi zerresinde bulmak istersem
Bulurum.

Yakıp kavuran özlem olmuşsun dı-udaklarımda,
Gözlerimde serap olmuşsun,
Soluduğıum havasın çevremde,
Kemiklerimde sızı,
Ayaklarımda ayrılık,
Yüreğimde takat olmuşsun ayrılıklara karşı,
Her uyuyuşumda düşüm olmuşsun,
Her uyanışımda gerçeğim,
Sen bana benden önce ben olup gitmişsin
Sevdiceğim.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiitrler 'inden > 15-16/100)