Solmasın Baharlar Şiiri - Ahmet Kara 4

***adı baharmış***

bir kız ağlıyordu sokağımda
susmuş gecelerin karanlık ayazında

bir haykırış bir feryat almış başını gidiyor yankısı
oda sevmiş yağmur kokulu baharlarında

nedir bu günahı geçmiyor zaman
koynuna girmiş bir günahın yanıyor ateşlerde

can kim canan kim hikaye derin

umutla atmış adımlarını bir günaha
yıkılmış feryadı figan bekliyor son durakta

doğmuyor güneşi baştan perişan

kim bilir ahvali
halis mi halis niyeti

bir kötüye düşmüş kadersiz şansı yok
sevgi baharlarında kurumuş

Allah'ım vermesin böyle kaderi
solmuş işte solmuş gülün çiçekleri

benimi bulacak böyle acılar
heyhat ki heyhat !

yakıyor yakıyor içimi sancılar
vurgun yemiş yüreğimde kavurdukça acılar

çok zamansız bir veda

ibret olsun bunlar bizimdir masum bu yavrular
sahip çıkalım onlara daha çok kırılmasın kanatlar
daha çok solmasın çiçekler

ey analar !
ey babalar !

solmasın artık

solmasın

bu yavrular.!