Kasbetli bir akşam başlamıştı yüreğimin derinliklerinde,
Hava soğuk ve üşüyor kalbim,hayalin gözlerimde.
Acınası sevgim buz tutmuş ve karanlığa hapsedilmiş,
Ulaşılamayacak kadar derinlerde.
Hep aldattık birbirimizi, gözlerimizin içine bakarken bile.
Hani gözler gerçeğin aynasıydı?
Yalan mıydı peki bu sözler....
Sen başka ellerin ılık nefeslerinde gezerken,
Ben yorgun akşamların seyrinde bitmekte
Gecenin homurtusu içinde sabaha ömür ilerler,
Hangi bedevi benim halimden anlayıp beni dinler?
Mafolmuş duygular değil beni ezip giden,
Yılların acıtamadığı yüreğimi ezip geçen sen.
Mutluluk elbette herkesin hakkı ama dürüstçe olmalı bence.
Sen ve ben gibi yalan olmamalı.
Mazide kaybolup,yerini yenilere bırakmamalı,
Hatırlandığında bile kalbinde bir kapı açılmalı.
Sevgiler hep taze kalıp,yüreklerde asla solmamalı.
Kayıt Tarihi : 4.3.2008 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)