Solmak gibi ayrılık Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️AYRILIK ✍️📜
Zemheri ortasında, yıldızların altında
Uluorta ayazda , kalmak gibi ayrılık
Donmaya terk edilip , neyin varsa üstünde
Ansızın çekilip de, almak gibi ayrılık

Kollarını tutarak, ağzından da bağlayıp
İçine narlar atıp, yüreğini dağlayıp
Cenazesinde gülüp, düğününde ağlayıp
Daha sonra duvara, çalmak gibi ayrılık

Dudakların çatlayıp, kuruyunca damağın
Gözesine yönelip, bin ümitle ırmağın
Tam ulaştım diyorken, ortasına uçmağın
Kor ateşin içine, dalmak gibi ayrılık

Sanki üryan sabiyi, koparıp anasından
Anayı da ayırıp, canının yongasından
Daha sonra tutarak, fırlatıp yakasından
Aç kurtların içine, salmak gibi ayrılık

Kaçırarak aklını , meydanlara çıkıp da
Ağıtları dizerek, sevgiliye yakıp da
Sevenleri görünce, garip garip bakıp da
Saçlarını kökünden, yolmak gibi ayrılık

Sevinir mi bir anne, yavrusu öldüğüne
Cenaze merasimi, yapar gibi düğüne,
Tomurcuk güller gibi, doğarken yeni güne
Ateşlere atılıp, solmak gibi ayrılık

Toplayıp anıları, tek tek kurşuna dizip
Ölüm de yetmez gibi, sonra başını ezip
Vicdanının sesinden, yeter diyerek bezip
Kendi cenazesinde, olmak gibi ayrılık

Hâşâ âsi olup , huzurdan kovularak
Can evinin özünden, gün be gün vurularak
Sanki de Cehennemin dibinden sorularak
Bir günaha bin ceza, bulmak gibi ayrılık

30/01/2020 Veysel çakır