Yaradan’ı sever isen:
Solma gülüm, Solma gülüm!
Şu gönlümün güzeli sen:
Solma gülüm, solma gülüm!
Olmuşum ben sefil bülbül,
Ben gülmedim, n’olur sen gül.
Gönlümdeki açan son gül:
Solma gülüm, solma gülüm!
Sensiz dünya haram olsun,
Hem dayanak, hem de kolsun.
Solacaksa diken solsun;
Solma gülüm, solma gülüm!
Yağmur yağar sere serpe
Goncaların daha körpe.
Ölüm gelsin kötü kalbe:
Solma gülüm, solma gülüm!
Aha! Bugün, yarın derken;
Tolu vurdu henüz erken.
Beni de al sen giderken;
Solma gülüm, solma gülüm!
Feyzi gibi olmayasın,
Felek vurup solmayasın.
Topraklarla dolmayasın;
Solma gülüm, solma gülüm!
::: :::
Solma gülüm, solma gülüm;
Seni benden alma gülüm!
Solma gülüm, solma gülüm;
Ben kalırım sanma gülüm!
24 Kasım 04 / Ank.
Feyzullah SeçkinKayıt Tarihi : 5.12.2007 02:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!